Dinsdag 31 juli Cannon Beach - Ecola State Park

Dag 21

Een lekker relaxte dag vandaag. Lekker op ons gemakt opgestaan en tegen 11 uur zijn we vanaf ons hotel de brug overgestoken en richting het strand gelopen. Deze tip kregen we bij het inchecken. 

Nog steeds de laag hangende bewolking. Al snel zagen we de bekende rots, Haystack Rock, boven het water uit steken. Wat een mooi uitzicht. Wel gaaf hier de kustlijn. Ik ben benieuwd wat we nog meer voor moois gaan zien aan de kust. 

Een man was nog op zoek naar coins of ander metaal. 

Maar vooral de Haystack was het waar je niet omheen kon. 

Een lekkere wandeling over het strand waar we nog wat rotsen tegen kwamen met organisme er op. Dit werd eens goed bekeken door Sanne. 

We hadden nog geen ontbijt gehad en het werd tijd om een hapje te gaan eten. Via het gezellige dorpje Cannon Beach zijn we teruggelopen, hebben wat gegeten en bij wat winkeltjes naar binnen gegaan. 

Je merkt wel dat ze hier de prijzen wel weten aan de kust…..

Je ziet hier langs de kustlijn steeds bordje staan met waarschuwingen voor een tsunami. Hopen dat deze er maar niet komt wanneer wij hier zijn  😉

Hierna zijn we naar het Ecola State Park gereden waar je ook hele mooie wandelingen kunt maken, Voor ons was het genoeg om naar het bekende uitzichtpunt te rijden. Nu maar hopen dat we door de wolken nog wat kunnen zien, het viel niet tegen.

Sanne had nog even een rebelse neiging....

Nog even naar het andere uitzichtpunt hier in Ecola State Park waar je ook een prachtig uitzicht over de kustlijn hebt.. Misschien door de laag hangende bewolking was het nu niet zo druk en konden we overal goed terecht. Je rijdt omhoog door een bos wat al lijkt op een rain forest. 

Hierna nog naar Seaside gereden en weer naar de film geweest. Leuk om hier naar de bioscoop te gaan. Dit keer was het Misson Impossible van Tom Cruise.

Maandag 30 juli Depoe bay - Cannon Beach

Dag 20 

Vandaag zou er wat van Sjoerd’s bucketlist af worden gestreept, tenminste als we ze te zien krijgen. We gebben namelijk een Whalewatch tour geboekt van anderhalf uur in Depoe Bay.

Dit is aan de Oregon coast en zo’n 2 uur en 20 minuten rijden vanuit Portland. De tour van 12 uur en je zou een half uur van te voren aanwezig moeten zijn. Wordt nog door rijden dus.

Rond 8:30 uur zaten we dan ook al in de auto richting de kust ons fijne appartement in Portland achterlatend. Onderweg naar de kust werd het steeds bewolkter. 

Het was behoorlijk druk op de weg en we hadden nog niets gegeten. Daarom deze dag maar snel een ontbijtje van MacDonalds. (1^e keer deze vakantie) en weer door. Het werd krap maar precies om 11:30 uur reden we het parkeerterrein bij de haven op. De vers gevangen vis werd er ter plekke schoongemaakt. 

Daar stond “kapitein” Ray ons al op te wachten samen met nog 2 mensen die mee gingen op de boot. 

Het is hier een stuk frisser aan de kust en het is behoorlijk heiig. Hopen dat het nog wat open trekt. De vissers vragen aan elkaar waar ze nog walvissen hebben gezien. Fingers crosst. Onder de brug door lag er nog een witte zeehond op de rotsen. Het eerste beest gespot. 

Brrr… wat was het koud op de boot, zijn we niet gewend we hebben steeds temperaturen van in de 30 graden gehad en nu maar 17/18 graden.

Over het water turend zag ik wat water opspuiten en ja daar was de eerste walvis. 

Vervolgens hebben we er nog een aantal meer gezien maar helaas geen mooie hoge sprongen die je ze ook wel ziet maken. Wel was er één die vlakbij onze boot omrolde. Wat een prachtige beesten. 

Een leuke tour gehad en toch wel een aantal walvissen gezien. 

Op naar Cannon Beach, daar hebben we 2 overnachtingen, ook wel eens lekker. Onderweg zie je dat de wolken nog steeds laag hangen. Dit heeft ook wel iets maar ik zou zo graag een foto van een mooie zonsondergang hebben. Deze foto’s heb ik gezien van anderen die hier geweest zijn en ze in hun reisverslag zetten. Helaas voor mij geen foto’s van een mooie zonsondergang. 

Maar de wolken hebben ook wel iets en de kust is hier erg mooi, een ruige kust met de zogenaamde haystacks in het water. 

Zondag 29 juli Portland

Dag 19

Vandaag gaan we Portland verkennen en hebben we afgesproken met Theresa Rea. Zij is een buitenechtelijke dochter van Lee. En woonde tot voor kort in Portland maar is nu net buiten Portland verhuisd. Nog een bericht gekregen dat het wat later wordt want haar dochter komt onverwacht weer thuis wonen en ze moet even helpen met wat spullen verhuizen. 

Dan gaan wij de stad gewoon in. De kinderen hebben de eerste aflevering van Wie is de Mol 2017 weer gekeken en misschien dat ze nog wat herkenningspunten tegen komen. 
Lang hoeven ze niet te wachten want we rijden de rivier over, over de brug waar de kandidaten op zijn geklommen. De Hawthorne Bridge. 



Van te voren had ik al een parkeergarage gezocht, deze was maar 5 dollar per dag in het weekend. Dat kan je in Nederland niet zeggen, daar is het veel duurder midden in de stad. 

Vanuit de parkeergarage een stukje langs het water gelopen waar je brug van de zijkant kunt zien. 

Onze kinderen zijn er nu te groot voor maar in deze fontein zouden ze ook zijn gesprongen wanneer ze jonger waren geweest. En geef ze eens ongelijk het is bloedheet hier in Portland. 

Een volgend herkenningspunt is het paraplu mannetje. Deze had in Wie is de Mol een enveloppe vast. 

En wat dacht je van al die foodtrucks op een rij. Jammer dat we al gegeten hadden. Het rook er goed. Maar bij welke Thaise foodtruck lag nu die enveloppe??? Ach wat maakt het uit, ze zien er allemaal hetzelfde uit. 

Ondertussen hadden we contact gehad met Theresa en een voorstel gemaakt dat we elkaar zouden treffen in Powell's Bookstore. Dit vind ze een goed idee omdat het één van haar favoriete plekken in Portland is. Onderweg hier naar toe nog een hele mooie muurschildering

En nog wat sfeer foto's van portland van de gebouwen die we onderweg tegen komen. 

Ook hier kun je fietsen huren en weer ergens anders achter laten. Goed systeem, echter geen gebruik van gemaakt. 

En toen waren we al opeens bij Powell's Books. Deze boekhandel strekt zich uit over een compleet stratenblok en is dan ook de grootste boekhandel ter wereld. Je kan hier gerust de hele dag rondhangen, geen enkel probleem. Hij is dan ook 365 dagen per jaar geopend. 

Omdat het nog wat vroeg was zijn we naar de Starbucks aan de overkant gegaan, misschien kon ik daar ook mijn telefoon opladen?? Ja dat had gekund als ik een Amerikaanse stekker bij had. In de Starbucks heeft Sjoerd probeerde Sjoerd weer contact op te nemen met Theresa. Alleen wat hij ook stuurde ze reageerde niet terug. Echt vreemd. We zijn weer naar Powell's gelopen en ook daar kreeg hij geen contact met haar. Dit terwijl we hadden afgesproken samen ergens wat te gaan eten????

Ik denk dat we nog wel anderhalf uur in Powell's Bookstore zijn geweest maar zijn daarna toch gegaan. Terug naar de auto en terug over de Hawthorne Bridge.

Jammer maar het is niet anders. Ik weet niet of het door het warme weer komt maar geef ons de natuur maar. Portland is een leuke stad en vooral Powell's maar wij vinden het leuker in de Nationale Parken. 

Even wat gegeten en daarna relaxed in het appartement dat we deze nacht nog hadden. Sanne heeft nog film gekeken vanuit het bubbelbad.

Dit was Portland voor ons. 

Oh ja oma dit is Sanne met haar "nieuwe" bril

Zaterdag 28 juli Mitchel - Portland

Dag 18 

Het volgende park stond voor een kort bezoek op het programma. Het Smith Rock State Park. Hier geen hike maar even gestopt bij het View Point. Dit park is ook niet zo groot maar en zijn wel verschillende hiking trails. Het langgerekte parkeerterrein was nagenoeg vol, dus aangezien het een klein park is was het er wel druk. 

Onze volgende bestemming was Mount Hood en de Timberline Lodge. Dit ligt min of meer toch op de route naar Portland en de Timberline Lodge komt voor in één van de films van mijn favoriete schrijver, Stephen King.  Het verhaal van het boek The Shining speelt zich af in dit hotel. Echter is alleen de buitenkant gebruikt voor de film. Onderweg er naar toe zie je Mount Hood steeds dichterbij komen. 

De omgeving van Mount Hood is er geliefd bij skiërs, je kan hier namelijk het hele jaar door skiën of snowboarden. Ook nu waren er nog mensen die naar boven gingen. Maar ik denk niet dat het een grote piste was, ik zag niet zo heel veel sneeuw meer liggen. 

En daar was hij dan, The Timberline Lodge, gebouwd tussen 1936 en 1938 tijdens de grote depressie. Een imposant gebouw in oude stijl. 

Van binnen met heel veel hout afgewerkt. Sanne en Youri vonden het jammer dat het er niet zo uit zag als in de film. Toch hadden ze nog wat attributen staan die met de film te maken hadden. 

Voor de rest een mooi hotel maar om hier nu 200 euro per nacht voor een tweepersoonskamer uit te geven.....

Op naar Bridge of the Gods over de Columbia River George. Dit is een tolbrug waar je 1 dollar betaald om er overheen te rijden. Dit hebben we niet gedaan maar wel even wat foto's van de bekende brug genomen. 

Onze volgende stop was Multnomah Falls, alleen viel dit nog niet mee om er te komen. De oude highway er naar toe was afgesloten vanwege brand. Na een paar keer gekeerd te zijn op de snelweg hadden we alsnog de juiste afslag, afslag 31. Deze is niet rechts van de snelweg maar je gaat er links vanaf en komt dan op een groot parkeerterrein waar je naar de waterval loopt. 

Voor vele zal deze waterval bekend voorkomen het is namelijk ook een screensaver die Windows 10 gebruikt. Het is er dan ook druk, maar wanneer je kan ga er heen. Hij is indrukwekkend. 

Hierna nog wat gegeten bij een subway. Thanks Carol and Lee for the great birthday gift!

En op naar onze volgende AIRBNB. Weer een geweldige keuze, een groot huis aan de rivier. Een echtpaar die de basement omgetoverd hebben tot appartement. Alles wat je maar kan wensen, zelfs een hottub. 

Alles was aanwezig in het appartement en zo konden we mooi onze was doen. Ik moet zeggen alle overnachtingen in een AIRBNB die we ooit hebben gedaan, zijn ons goed bevallen. Maar deze reis zijn er zeker al 3 die er boven uit steken. Die in Clearwater, Mitchel en deze in Portland. 

Paul en Janell, de eigenaren van deze schitterende AIRBNB, zijn geweldige mensen. Toen we vroegen of ze wisten of er ergens een opticien was die op zondag open was, gaven ze zo hun kaart van een winkel die op zondag geopend is. Je moet dan denken aan een groot formaat Makro. Dit voor de bril van Sanne die gebroken is. Morgen dus eerst op pad voor haar bril.